Spraakapraxie

Je zou het een worsteling met het formuleren van woorden kunnen noemen. De aandoening heet spraakapraxie. Bij woorden komen niet automatisch de bijbehorende klanken en uitspraak naar voren. De hersenen zetten het niet allemaal goed op een rijtje, zou je beeldend kunnen zeggen. Patiënten blijven zoeken naar wat ze willen uitdrukken, maar het lukt ze niet de woorden te vinden. Taal wordt daardoor te complex. De oorzaak is hersenletsel. Een logopedist kan onderzoek doen, zo nodig doorverwijzen en verder een behandelplan opstellen. Daarbij worden ook mensen rondom de patiënt nauw betrokken om te zoeken naar mogelijkheden voor communicatie.